အႀကိဳက္ဆုံးမ်ားမွ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ (TAG)

ေခါင္းစဥ္ေမ့ကဗ်ာ

ကုိယ္မႏွစ္ၿခဳိက္လုိ႔

ပစ္လုိက္သည့္ပန္း

ႀကိဳက္သူနမ္းေလ

ကုိယ္ဝမ္းမနည္းတတ္ပါဘူး...။

(ေကာင္းသန္႔)

ဒီကဗ်ာတုိေလးက စာေရးဆရာႀကီး ေကာင္းသန္႔ရဲ႕ ေမ့မရေသာအတိတ္မ်ား စာအုပ္ထဲမွရခဲ့တာျဖစ္ၿပီး ဆရာ ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက ပထမဆုံး စေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကေတာ့ အလြတ္မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ အိမ္ကထြက္လာကတည္းက ခရီးေဆာင္အိတ္ထဲ ကြန္ပ်ဴတာစာအုပ္တခ်ဳိ႕နဲ႔ ေဗဒင္စာအုပ္ကလြဲလုိ႔ တျခားဖတ္စရာ ဘာတစ္အုပ္မွ ထည့္ယူမလာမိခဲ့တာ အႀကိဳက္ဆုံးကဗ်ာေတြက အိမ္မွာက်န္ခဲ့တာဆုိေတာ့ အလြတ္မမွတ္မိဘူးေလ။ ဒါနဲ႔ ေခါင္းထဲမွာစြဲေနတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္က အာရုံထဲမွာ ေပၚလာလုိ႔ အႀကိဳက္ဆုံးကဗ်ာ တစ္ပုဒ္အျဖစ္ ဘေလာ့မွာ တင္ေပးလုိက္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အႏွစ္သက္ဆုံးမ်ားထဲက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာင္ေတာ္ဂ်ဴဝသန္က တဂ္လုိ႔ ျပန္ေျဖလုိက္ရပါတယ္။

ဆရာေကာင္းသန္႔ရဲ႕ ကဗ်ာေလးကုိဖတ္ၿပီး မွတ္မွတ္ရရပါပဲ ဒီကဗ်ာနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ ကြၽန္ေတာ္က ျပန္ေျပာင္း၊ ေျပာင္းျပန္ လုပ္ၿပီးမွ ကဗ်ာထပ္စပ္ထားခဲ့ပါေသးတယ္။ စပ္ထားတာေတာ့ (၁)ႏွစ္နီးပါးၾကာသြားပါၿပီ။ ဘေလာ့ စလုပ္ျဖစ္ေတာ့ အရင္ဆုံးပုိစ့္မွာလဲ တစ္ခါေဖာ္ျပခဲ့ဖူးပါတယ္။

'' မလွမ္းဝံ့သူ ''

ကုိယ္ႏွစ္ၿခိဳက္လုိ႔ ခူးလုိက္ခ်င္လည္း

မလွမ္းဝ့ံတဲ့ ပန္းတစ္ပြင့္မုိ႔

မမွီတဲ့ပန္း တုံးခုမလွမ္းလုိေတာ့ပါ...။

(တက္လူငယ္)

ဆက္တဂ္ဖုိ႔လူေတာ့မရိွပါဘူး။ ေလာေလာဆယ္ တဂ္ခ်င္တာကေတာ့ ေလခ်ဥ္ပဲဗ်ာ။ နဲနဲမ်ားသြားလုိ႔...(ကုိကာကုိလာ ေသာက္တာကုိေျပာတာပါ)