အမုန္း(အစား) မိမိဘဝမွာ ရိွေနတဲ့ အားနည္းခ်က္၊ လုိအပ္ခ်က္ႏွင့္ အျပစ္မ်ား

ဘေလာ့ဂ္ဂါ ေလာကထဲကုိ စေရာက္လာတာ မၾကာေသးတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အဖုိ႔မွာ Tag ခံရျခင္းဆုိတာေတြလည္း မရိွခဲ့ေသးသလုိ Tag တယ္ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရကုိလည္း ဘေလာ့ဂ္ စေရးျဖစ္မွ ၾကားဖူးတာပါ။ မိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္ရဲ႔ ဘေလာ့ဂ္မွာ Tag အေၾကာင္း ေရးထားလုိ႔လည္း Tag ဆုိတဲ့ ေဝါဟာရကုိ နားလည္ သေဘာေပါက္္ သြားပါၿပီ။ Tag ခံရျခင္းနဲ႔ပါတ္သတ္လုိ႔ သၾကၤန္မွာ တစ္ခါမွ ေရအေလာင္းမခံရေသးတဲ့ အပ်ဳိႀကီးကုိ လူငယ္ေတြက ေရလာေလာင္းတာ ခံလုိက္ရသလုိမ်ဳိးႀကီးပဲ။ ေရစုိမွာကလည္း ေၾကာက္ေသးတယ္။ ေရအေလာင္းကလည္း ခံခ်င္တယ္။ '' ေအာင္မယ္..ငါ့ကုိေတာင္ တကူးတက ေရလာေလာင္းသြားပါလား ''ဆုိၿပီး မာန္တက္ခ်င္သလုိပဲပါဗ်ာ။ ေရစုိေတာ့ ရႈိးပ်က္မယ္။ ေရေလာင္း ခံရတာေတာ့ ပိတိျဖစ္တယ္။ ဒီလုိပဲ Tag တာ ခံရေတာ့ ပီတိလည္းျဖစ္သလုိ ကုိယ့္မေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၿပီးျပန္ရင္လည္း ကုိယ္ပဲ သိကၡာက်ဦးမယ္။ က်ပါေစေတာ့ဗ်ာ။ တကူးတက လာၿပီး Tag တဲ့သူရိွမွေတာ့ တကူးတက ျပန္ေျဖရေတာ့မွာေပါ့။ ခင္မင္ေနတဲ့ ဘေလာ့ဂ္မိတ္ေဆြေတြထဲက ညီမ ငွက္ငယ္ေလး က Tag လုိက္တာပါ။

'' ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မုန္းမိတဲ့ (၁ဝ)ခ်က္ '' တဲ့ဗ်ာ။ အမုန္းဆုိတာနဲ႔ပါတ္သတ္လုိ႔ အမ်ားအျမင္နဲ႔ မတူဘဲ ကြၽန္ေတာ္ လက္ခံယူဆ ထားတာေတြ ရိွပါတယ္။ ေရွးဦးစြာ တင္ျပပါရေစ။ အေသအခ်ာျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မုန္းတယ္ဆုိတဲ့ စကားကုိ ကြၽန္ေတာ္ကေလးကတည္းက တစ္ခါမွ မေျပာမိခဲ့ဘူးဗ်။ ဘဝမွာ အလုိမက်တာေတြ ျဖစ္လာခဲ့ရင္ ကုိယ့္ဘဝကုိကုိယ္ နာက်ည္းစြားနဲ႔ '' ငါ့ဘဝက ဒီေလာက္ေတာင္ ႏုံခ်ာလွေခ်လားကြာ၊ ဘဝေပး ကံၾကမၼာက စုတ္ျပတ္သတ္လွေခ်လားကြ '' ဆုိတာမ်ဳိးေလာက္ေတာ့ အၿမဲလုိလုိ ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ တစိမ္း(သုိ႔မဟုတ္) မိတ္ေဆြ၊ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္ျဖစ္ '' ငါမင္းကုိမုန္းတယ္ '' ဆုိတဲ့စကားမ်ဳိးကုိ လူဆယ္ေယာက္ျပည့္ေအာင္ မေျပာဖူးတဲ့ ကြၽန္ေတာ္အတြက္ေတာ့ '' ငါ့ကုိယ္ငါ မုန္းတယ္ '' ဆုိတာ ယေန႔အခ်ိန္ထိ တစ္ခါမွ မေျပာျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္ကုိယ္မွာ မုန္းစရာ အေၾကာင္းလည္း ရွာမေတြ႔ေသးလုိ႔ ပါပဲ။ တစ္ကယ္လုိ႔သာ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္က ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မုန္းတီးခဲ့မယ္ဆုိရင္ သူဟာ ဒီေလာကႀကီးထဲမွာ အသက္ဆက္တည္ရွင္သန္ႏုိင္ဦးမွာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ သူ႔ကုိယ္သူ ေသေၾကာင္းႀကံစည္သြားမွာ ေသခ်ာပါတယ္။

အမွန္က မုန္းျခင္းဆုိတဲ့ ေနရာမွာ မိမိကုိယ္ကုိ အားနည္းျခင္း၊ အလုိမက်ျဖစ္ျခင္း၊ အျပစ္ျမင္ျခင္း ဆုိတာေတြ ကုိသာ အစားထုိး သုံးႏႈံးသင့္တယ္လုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆမိပါတယ္။ တစ္ကယ္လုိ႔သာ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မုန္းျခင္း (၁ဝ)ခ်က္မဟုတ္ဘဲ ကုိယ္မုန္းတဲ့သူကုိ မုန္းရျခင္း အေၾကာင္းအရင္း (၁ဝ)ခ်က္ Tag လာခဲ့မယ္ဆုိရင္ ကြၽန္ေတာ္ ခ်က္ျခင္း (၁)နာရီေတာင္မၾကာဘူး။ ဘေလာ့ဂ္ေပၚကုိ အျမန္တင္ႏုိင္တယ္။ အခု ကုိယ့္ကုိကုိယ္ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသြားတယ္။ အစကေတာ့ သတိမထားမိဘူး။ သူမ်ားဘေလာ့ဂ္ ေတြမွာလည္း ဒီလုိပဲ Tag ခံးထားရတာကုိ ျပန္ေျဖထားၾကတာမ်ဳိးေတြ ဖတ္ရေတာ့ ေၾသာ္..ဟုတ္ေပသားပဲ။ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မုန္းတဲ့ဟာေတြလည္း ရိွမွာပဲေပါ့ ဆုိၿပီး အလြယ္ေလးစဥ္းစားမိခဲ့တယ္။ ကုိယ့္အလွည့္က် Tag ခံရေရာ သတိဝင္ၿပီး ျပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတယ္။ ဟာ..မဟုတ္ေသးပါဘူး၊ တစ္ခုခုေတာ့ လြဲေနတယ္ထင္တယ္ ဆုိၿပီး သိတိထားၿပီး စဥ္းစားၾကည့္လုိက္ေတာ့မွ ရွင္းရွင္းႀကီး သေဘာေပါက္ေတာ့တာပဲ။

Tagခံရတဲ့ မိတ္ေဆြ အမ်ားစုရဲ႕ ဘေလာ့ဂ္မွာ ေရးထားတာေတြထဲမွာ အဓိက သတိထားမိတာ တစ္ခုရိွတယ္။ Tag ခံရၿပီး စိတ္ညစ္ သြားတယ္တဲ့၊ ၿပီးေတာ့ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားၿပီးမွ အခ်ိန္ယူ ေရးေပးလုိက္ရတယ္ဆုိတာ မ်ဳိးေတြပါ။ အဲ့ဒီ့ကတည္းက တစ္ခုေတာ့လြဲေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ကုိယ္က စစဥ္းစား ကတည္းကုိက ကုိယ့္ကုိကုိယ္ ျပန္ၿပီးေတာ့ ဇြတ္မုန္းၾကည့္ ေနတာကုိး၊ အသိစိတ္က မုန္းၾကည့္ေနေပမယ့္ မသိစိတ္က လက္မခံဘူးေလ။ မိမိကုိယ္ကုိ မုန္းတာရိွလားလုိ႔ မေမးဘဲ အျပစ္ေတြ၊ အားနည္းခ်က္ေတြ၊ လုိအင္မျပည့္ဝတာေတြရိွလား ဆုိၿပီး ကုိယ့္အျပစ္ကုိကုိယ္ ရွာၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ခ်က္ျခင္း အေျဖရတယ္။ စာေရးဆရာမဟုတ္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ကုိ ဝတဳၳတုိ တစ္ပုဒ္ အျမန္ ေရးေပးပါဆုိရင္ ႀကဳိးစားၿပီးေတာ့ ေရးေပးႏုိင္ပါေသးတယ္။ အခုဟာက ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မုန္းဖုိ႔ရာ ေတာ္ေတာ္ႀကီး ခက္ေနရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း တစ္ခုလုိျဖစ္သြားတာကုိး။ အတုိခ်ဳံး ေျပာရရင္ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ မုန္းစရာမလုိပါ။ မမုန္းေသးပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္မုန္းေနတာက ကြၽန္ေတာ့္ကုိယ္ကုိ မဟုတ္ပါဘူး။ လူလူခ်င္း မတရားသျဖင့္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္လုိသူ၊ လူလူခ်င္း မတူမတန္ ဆက္ဆံတဲ့ လူတန္းစား မ်ဳိးေတြ၊ အမွန္တရားကုိ ဖုံးကြယ္ခ်င္ၾကတဲ့ သူမ်ဳိးေတြကုိသာ မုန္းပါတယ္။ ေလာကကုိ သဘာဝအတုိင္း ရႈျမင္ တတ္ၿပီး ႏွလုံးသားနဲ႔ ခံစား နားလည္တတ္ၾက သူေတြကုိ ကြၽန္ေတာ္ အရမ္းေလးစား ခ်စ္ခင္ပါတယ္။ ဒါေတြထားပါေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္ မမုန္းတဲ့ လတ္တေလာ ကြၽန္ေတာ့္ဘဝမွာ ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ ေတြထဲမွ အဓိက (၁ဝ)ခ်က္ကုိ အမုန္း (အစား) မိမိဘဝမွာ အားနည္းခ်က္၊ လုိအပ္ခ်က္၊ အျပစ္ေတြ အျဖစ္သာ ေျပာင္းလဲ ေျဖၾကား ပါရေစ။

၁။ ကြၽန္ေတာ့္ မိသားစုအေပၚမွာ တာဝန္မေက်ေသးလုိ႔ ကုိယ့္ကုိကုိယ္ အားမလုိအားမရ ျဖစ္ရပါတယ္။

၂။ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ခ်င္တာေတြ သိပ္မ်ားေနျခင္းေၾကာင့္ မလုပ္ျဖစ္ေသးတာေတြကုိ အလုိမက် ျဖစ္ရပါတယ္။

၃။ နဂုိဗီဇကုိက ေအးေဆးစြာေနတတ္ေသာ အက်င့္ေၾကာင့္ လက္ေတြ႔ဘဝရိွ အခ်ဳိ႕လုပ္ငန္းခြင္ ေနရာမ်ားတြင္ ကုိယ္နဲ႔ အလုပ္က ဆန္႔က်င့္ဘက္လုိ ျဖစ္ေနတတ္သျဖင့္လည္း လက္ရိွအလုပ္ကုိ ဘဝင္မက်ျဖစ္ရပါတယ္။

၄။ လူတစ္ေယာက္ကုိ သေဘာရုိးႏွင့္ အဦးဆုံး ရႈျမင္တတ္ေသာ မိမိ အက်င့္ေၾကာင့္ ခဏခဏ လူလိမ္ခံရ ဖူးသျဖင့္ မိမိကုိယ္ကုိ သတိမထားရေကာင္းလားဆုိၿပီး အားနည္းခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ အျပစ္ျမင္မိပါတယ္။

၅။ သာမန္အခ်ိန္မွာ လူေအးတစ္ေယာက္လုိ ေနတတ္ေသာ္လည္း ကုိယ္နဲ႔ စိတ္သေဘာထားျခင္း မတုိက္ဆုိင္လုိ႔ျဖစ္ေစ၊ ကုိယ့္ကုိ အျပစ္တင္ရႈတ္ခ်လာလုိ႔ျဖစ္ေစ အဲ့ဒီ့လူကုိ မခံခ်င္ေအာင္ ျပန္ေျပာတတ္ေသာ၊ စိန္ေခၚဝံ့ေသာ မိမိအက်င့္ေၾကာင့္လည္း ခဏခဏ ျပသနာတတ္ခဲ့ဖူးသျဖင့္ ထုိအက်င့္ကုိ ေကာင္းေကာင္း မေဖ်ာက္ဖ်က္ႏုိင္ေသးေသာ မိမိကုိယ္ကုိလည္း အျပစ္ရိွေနသည္ဟု ထင္ျမင္မိပါသည္။

၆။ ပုလင္းကြဲရွရင္ ခဏေလာက္သာ နာက်င္တတ္ေသာ္လည္း အသဲကြဲရွရင္ အႀကီးအက်ယ္ နာက်င္ခံစား တတ္ေသာေၾကာင့္ မိမိႏွလုံးသားကုိလည္း အားနည္းခ်က္တစ္ခုအျဖစ္ အျပစ္ျမင္မိပါတယ္။

၇။ အခ်ိန္ကုိ ေကာင္းစြာ စီမံခန္႔ခြဲတတ္တဲ့ အေလ့အထ မရိွခဲ့သျဖင့္ ဘဝမွာ ဆုံးရႈံးခဲ့ရတာေတြ၊ လက္လြတ္ခဲ့ရတာေတြ၊ ေခတ္သစ္မွာ ေနာက္ေကာက္က် က်န္ရစ္ခဲ့တာေတြ မ်ားခဲ့သျဖင့္လည္း အခ်ိန္ကုိ ေလးစားဖုိ႔ လုိအပ္ေသးတယ္လုိ႔ ထင္ျမင္မိပါတယ္။

၈။ ကြၽန္ေတာ့္ အေပါင္းအသင္း၊ ေရာင္းရင္းမ်ားႏွင့္ ရံဖန္ရံခါ ႀကဳံရင္ႀကဳံသလုိ ေပ်ာ္ပါး ေသာက္စားတတ္ျခင္း၊ လက္ထဲမွာ ရိွတဲ့ေငြကုိ အတုိင္းအဆမရိွ လက္လြတ္စပယ္ သုံးစြဲတတ္ေသာ မိမိအက်င့္ေၾကာင့္ ခဏခဏ ဒုကၡေရာက္ဖူးသျဖင့္ ထုိအက်င့္ကုိလည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲရန္ လုိအပ္ပါေသးသည္။

၉။ အစြဲအလန္းႀကီးႀကီး ထားတတ္ေသာ မိမိ အက်င့္ကုိလည္း အားနည္းခ်က္တစ္ခု အျဖစ္ ထိျမင္မိပါသည္။

၁ဝ။ ဘေလာ့ဂ္ဂါေရာဂါကုိ အခုမွ စတင္ခံစားရဖူးသျဖင့္ ဘေလာ့ဂ္ပုိး မသတ္ႏုိင္ေသးေသာ မိမိကုိယ္ကုိလည္း အျပစ္တင္မိပါသည္။

ဒီေလာက္ပါပဲဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ့္ဆက္ Tag ဖုိ႔လူကေတာ့ မရိွပါဘူး။

မွတ္ခ်က္။ အထက္ပါ(၁ဝ)ခ်က္မွာ လတ္တေလာဘဝရဲ႕ ထင္ျမင္ယူဆခ်က္ေတြသာ ျဖစ္ပါသည္။ ေနာင္အခါ ေျပာင္းလဲေကာင္း ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ပါသည္။ (၁ဝ)ခ်က္ထက္ပုိၿပီး အဓိက ေျပာခ်င္ေနတာတစ္ခု က်န္ေနပါေသးသည္။ လတ္တေလာ သာသနာျပဳ ရဟန္းခံလုိစိတ္က အရမ္းျပင္းျပေနေသာ္လည္း လက္ရိွဘဝ အေနအထားမွာ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ေသာေၾကာင့္ လက္မႈိင္ခ်ကာ ထားရပါသည္။